Uroczysta Gala Osobowość Roku Polonii Świata odbyła się w wielkim stylu, w kraju nad Wisłą w szczególnym miejscu – hotelu Gromada w Warszawie. Z całego świata zjechali się nominowani Polonusi na zaproszenie Pani prezes Bożeny Krasoń z Międzynarodowego Stowarzyszenia Polonijnego. Ceremonia wręczenia nagród dla zwycięzców konkursu odbyła się w historycznej sali z unikatowymi mozaikami autorstwa Hanny i Gabriela Rechowiczów, które zostały zachowane od 1961 roku, jako dziedzictwo narodowe.

Od 5 lat nagrodę przyznaje się wybitnym postaciom, które wyróżniają się szczególną aktywnością na rzecz polskiej wspólnoty w kraju emigracji. Nominowani do konkursu, to osoby z potencjałem intelektualnym, którzy wzbogacają życie Polonii poprzez kultywowanie polskiej kultury, tradycji, historii, nauki, biznesu przyczyniając się do kształtowania pozytywnego wizerunku Polski za granicą. W większości w charakterze wolontariatu!

Wszystkim obecnym na sali uczestnikom udzielał się nastrój wyczekiwania, podniosła atmosfera towarzyszyła także licznym sponsorom oraz zaproszonym przedstawicielom instytucji rządowych, jak Sejm czy Senat. Każdy zwycięzca po ceremonii oficjalnej miał okazję przeżyć swoje pięć minut (podziękowania, sesja zdjęciowa), które zapewne zostaną zapamiętane na całe życie.

Organizatorzy zadbali o uroczyste przekazanie statuetek, dyplomów, upominków, a były to zapewne szczególne momenty, które sprawiły nagrodzonym wzruszenia i wielką radość.

Serdecznie gratuluję wszystkim nagrodzonym!

Jako nominowana z Niemiec miałam okazję cieszyć się chwilą, wszak byłam nieodłączną częścią Gali Osobowości Roku Polonii Świata!

Poniżej wykaz nagrodzonych osób!

Kapituła konkursu przyznała tytuł „Osobowość Roku Polonii Świata”

Magdalena Waldhaus (Belgia), Bożena Wróblewska (Włochy) , Simon Selby (Wielka Brytania)

Specjalne wyróżnienia trafiły także do dziesięciu osób:

Stanisławy i Stanisława Rynkiewiczów (Litwa), Elżbiety Dudy (Francja), Magdaleny Nilsson (Szwecja), Agnieszki Mikulec (Uzbekistan), Moniki Walsh (Irlandia), Marzeny Ryczak (USA), Sylwii Gładkowskiej (USA), Teresy Prokopowicz-Saurek (Macedonia), Józefa Zielińskiego (Niemcy) oraz Jacka Jaszczyka (Irlandia).

Promotorzy Polskości na Arenie Międzynarodowej

Tegoroczną nagrodę w tej kategorii otrzymali:Diana Nowak-Zegadło (Szkocja), Marian Jaworski (Kanada), Edyta Ożarek (Wielka Brytania)

Nagroda Publiczności – Najwięcej głosów w internetowym plebiscycie zdobyła Agnieszka Juniewicz (Hiszpania).

Z mojej perspektywy

Konkurs Osobowość Roku Polonii Świata brzmi dumnie, co prawda nie bardzo rozumiałam procedurę głosowania poprzez lajkowanie na Facebooku, ale skoro istnieje Kapituła konkursu, to z pewnością na podstawie biogramów wybierze Najlepsze Osobowości z Najlepszych. Sama idea odznaczenia pojedynczych osób promujący polskość za granicą wydaje mi się bardzo potrzebna.

W tym miejscu chciałabym podziękować osobie, która mnie nominowała do konkursu czyli Marzenę Nowak – prezeskę Stowarzyszenia Polki w Berlinie.

Oczywiście, ucieszyła mnie nominacja, znaleźć się w gronie 30 osób to już jest coś, z czego człowiek czuje dumę, że jednak ktoś dostrzega efekty mojej pracy na rzecz społeczności polonijnej. Chce powiedzieć, że wszystko, co robię na zasadzie wolontariatu, robię dlatego… parafrazując Tuwima „bo tak mi się chce”! Cenię sobie niezależność od jakichkolwiek podmiotów, nikt nie płaci za prowadzenie Blogu Polonia, za którego sama pokrywam koszty, bo tak właśnie chcę, nie inaczej.

Od Pani prezes Bożeny Krasoń z Międzynarodowego Stowarzyszenia Polonijnego, które jest zarejestrowane we Włoszech otrzymałam zaproszenie na uroczystą Galę do Warszawy. Co ciekawe, moja znajoma z Berlina, która tak samo, jak ja była również nominowana zaproszenia nie otrzymała, co było dla mnie wielkim zaskoczeniem. Do końca wierzyłam, że jednak nadejdzie, ale nie doszło.

Drugą niespodzianką były koszty wyjazdu na Galę. Wszystko we własnym zakresie czyli podróż, nocleg i kolację bez napojów alkoholowych na kwotę 65 euro. Postanowiłam skorzystać z zaproszenia i pojechać, ażeby uczestniczyć w czymś wyjątkowym oraz zwiedzić Warszawę. Tani nocleg załatwiłam sobie we Wspólnocie Polskiej na Krakowskim Przedmieściu, moja lokacja znajdowała się w samym centrum Warszawy. Jako emerytka „starego portfela” nie stać mnie było na nocleg w hotelu Gromada zwłaszcza, że za jeden nocleg w Gromadzie miałam trzy w Domu Polonii.

A teraz, krótko o samej ceremonii czyli Gali Osobowości Roku Polonii Świata. Jak już na samym początku pisałam format gali był klasyczny, taki trochę na wzór gali wręczania Oscarów. Organizatorzy na pewno napracowali się, w końcu nie są to profesjonaliści i wiem dobrze, że każdy event duży czy mały wymaga nakładu pracy.

Jednak trochę mi było dziwnie i wyszło jakoś niefortunnie, kiedy wchodząc na salę bankietową nie było wyznaczonego miejsca dla osób nominowanych. Trzeba było sobie poszukać przy licznych stolikach, na szczęście ktoś mi podpowiedział, żeby sprawdzić, czy w trzech zarezerwowanych stolikach widnieje moje imię na liście? Nie było imienia Krystyny, zatem miejsce wybrałam sobie całkiem dobre miejsce tak, aby móc fotografować (wszak potrzebuje zdjęcia do relacji). Dosiadły się do mnie jeszcze dwie inne nominowane,  co mnie bardzo ucieszyło. Od razu poczułyśmy się raźniej, połączyła nas wspólna „dola”, gdy na ekranie głównej sceny przewijali się wszyscy nominowani. Byłam zatem obecna wirtualnie! Szkoda, że nikt nie wpadł na pomysł, żeby nas przedstawić osobiście, choćby po to, żeby na pamiątkę zrobić sobie wspólną fotkę.

I tak siedząc przy stole z wodą , sokami i możliwością wypicia kawy uczestniczyłyśmy w ceremonii wręczenia nagród, których było całkiem sporo. Rozdawanie trwało bez końca, zwłaszcza sponsorom i tym, którzy się angażowali przy organizacji Gali. Na pewno całkiem zasłużenie!

A mnie szkoda, że nie nie zadbano o to, by choć na pocieszenie nominowani otrzymali dyplom uczestnictwa w konkursie. Nic z tych rzeczy! Z tego powodu nie będę załamywać rąk, choć tak naprawdę było nam trochę przykro. Mimo wszystko, jestem bardzo zadowolona, że dane mi było uczestniczyć w Gali Osobowości Roku Polonii Świata!

Po części oficjalnej była kolacja, dania typowo polskie, bardzo smaczne, tak samo słodkości (sernik – niebo w gębie). Była też dyskoteka, trochę się nawet poszalało, humor dopisywał, więc czemu nie? Lubię tańczyć!

Komentarze

komentarzy