Bądź z serca pozdrowiona,

Ojczysta święta mowo!

Niby łańcuchem złotym

Wiąże nas twoje słowo.

W tobie ostoja nasza,

Wieczna odnowy siła,

Tyś znowu ziemię śląską

Ojczyźnie powróciła.

Twój dźwięk przez góry, morza

Łączy i w jedność splata.

Wychodźców polskich rzesze

We wszystkich częściach świata.

Tyś nasza twierdza, tarcza,

Opieka i obrona,

Ojczysta święta mowo,

Bądź z serca pozdrowiona!

                                                            (Leopold Staff „Mowa ojczysta”)

Powiadają, że język ojczysty jest nie tylko składnikiem kultury, ale zarazem najlepszym odbiciem kultury danego narodu. Jestem Polka, zatem mam wielki szacunek do mowy polskiej zarówno w mowie, jak i piśmie. Oznacza to, że tym samym wyrażam szacunek do innych i siebie. Niestety, naszą mowę ojczystą traktuje się dziś lekceważąco, zwłaszcza urzędnicy, politycy, którzy w mediach, Sejmie, Senacie popisują językiem nie godnym stanowiska państwowego. Takie osoby nie zasługują na mój respekt i szacunek. Wielka szkoda, że jesteśmy obojętni na daleko idącą swobodę w posługiwaniu się mowy nienawiści. Na szczęście piękną polszczyznę czerpiemy czytając książki, poezje, chodząc do teatru, spotykając się ludźmi o bogatym wnętrzu i kulturze osobistej. Jedyne dobro, jakie każdy Polak ma to język ojczysty. Nasza tożsamość, nasze ja!

Komentarze

komentarzy