Apel do Bundestagu i niemieckiego społeczeństwa wzniesienia Pomnika ku Czci Polaków w centrum Berlina
upamiętniającego polskie ofiary okupacji niemieckiej w latach 1939-1945
Nie ma prawie żadnej polskiej rodziny, której nie dotknęłaby okupacja niemiecka lat 1939-1945. W Niemczech wiedza na temat tej barbarzyńskiej krzywdy jest stanowczo niewystarczająca.
W następstwie zawartego 23 sierpnia 1939 roku między Niemcami i Związkiem Radzieckim tajnego protokołu o podziale Polski 1 września doszło do niemieckiej agresji na Polskę. Towarzyszyły jej potworne zbrodnie wojenne – masowe rozstrzeliwania jeńców wojennych i cywilów, celowe mordowanie przez policję i SS dziesiątek tysięcy ludzi należących do polskiej inteligencji i elity narodu polskiego, zniszczenie setek polskich miast i wsi przez Wehrmacht. Miliony Polek i Polaków deportowano do niewolniczej pracy w III Rzeszy. W niemieckich obozach zagłady na polskiej ziemi zamordowano sześć milionów Żydów, połowę z nich stanowili obywatele polscy. Kolejne trzy miliony nieżydowskich obywateli Polski padły również ofiarą niemieckich zbrodni. Przed wycofaniem się wojsk niemieckich w latach 1944/45 stolicę Polski, Warszawę, zrównano z ziemią.
Czyż te niewyobrażalnie wielkie ofiary, cierpienia i poniżenia, jakich doświadczyli Polacy ze strony zbrodniczej niemieckiej okupacji w latach 1939-1945 nie zasługują na osobny znak upamiętnienia w centrum naszej stolicy?
Ufundowanie Pomnika poświęconego polskim ofiarom niemieckiej okupacji w latach 1939-1945 jest od lat wspólnym celem wielu osób zabiegających o porozumienie i pojednanie, Niemców i Polaków. Idea ta była bliska sercu zmarłego w 2015 roku Władysława Bartoszewskiego, byłego więźnia KL Auschwitz i patrona polsko-niemieckiego pojednania. Niedawno szef gabinetu polskiego Prezydenta próżno poszukiwał w Berlinie miejsca, w którym mógłby złożyć wieniec. Wzniesiony przez NRD w dzielnicy Berlina Friedrichshain „Pomnik polskiego żołnierza i niemieckiego antyfaszysty” nie odpowiada w swoim artystycznym i politycznym założseniu takiemu przeznaczeniu. 2
Naprzeciwko przyszłego Centrum Dokumentacji Federalnej Fundacji „Ucieczka, Wypędzenie, Pojednanie” w Deutschlandhaus przy Askanischer Platz znajduje się publiczny skwer, w szczególny sposób nadający się do zbudowania na nim Pomnika ku Czci Polskich Ofiar Okupacji Niemieckiej w latach 1939-1945. Jest to stosowne miejsce, by wznieść tu pnący się ku górze, z daleka widoczny znak upamiętnienia w polityczno-symbolicznym centrum niemieckiej stolicy. Centrum to rozciąga się od Reichstagu z Pomnikiem ku Czci Żołnierza Radzieckiego po Bramę Brandenburską z Pomnikiem ku Czci Ofiar Holocaustu oraz Pomnikami Ofiar w Tiergarten, od przedstawicielstw poszczególnych landów po resztki muru berlińskiego przy Potsdamer Platz, od Bundesratu przy Leipziger Platz po berliński parlament Berliner Abgeordnetenhaus, wreszcie aż po Topografię Terroru i Askanischer Platz z wojenną ruiną dworca Anhalter Bahnhof oraz Centrum Dokumentacji niemieckiej, polskiej i europejskiej historii ucieczki i wypędzenia oraz ich przyczyn.
Godny Pomnik ku Czci Polaków przy Askanischer Platz byłby polsko-niemieckim znakiem, który stawiałby w nierozerwalnym związku przyczynowo-skutkowym wojnę, zagładę, ucieczkę, wypędzenie i pojednanie. Tym samym zakończyć można byłoby również spór wokół Centrum Dokumentacji, co jest warunkiem owocnej współpracy pomiędzy Polakami i Niemcami w ramach historycznych badań oraz pamięci o wojnie i jej skutkach.
Cel, jakim jest polsko-niemieckie pojednanie, podobne do przyjaźni niemiecko-francuskiej, jaką udało się osiągnąć, pozostaje, jak dotąd, niezrealizowany. Nawet narodowo-socjalistyczna dyktatura uszanowała Francję jako naród. Polska jako naród miała natomiast zostać zniszczona. Tylko wówczas, gdy o tym nie zapomnimy i gdy nasz drugi wielki sąsiad, Polska, będzie dziś respektowany jako naród w pełni swojej godności i wolności, sąsiedztwo może przerodzić się w przyjaźń.
Wzniesienie odpowiedniego symbolu byłoby tego godnym uczczeniem.
Berlin, 15 listopada 2017 roku
Apel podpisali:
Unterzeichner des Aufrufs
An den Deutschen Bundestag und die deutsche Öffentlichkeit
Ein Polen-Denkmal in der Mitte Berlins
Zum Gedenken an die polnischen Opfer der deutschen Besatzung 1939-1945
Dr. Felix Ackermann, Deutsches Historisches Institut Warschau
Prof. Dr. Martin Aust, Geschichte und Kultur Osteuropas, Universität Bonn
Prof. Klaus Bachmann, Universität für Sozial- und Geisteswissenschaften Warschau
Kurt Beck, Ministerpräsident a. D., Vorsitzender der Friedrich-Ebert-Stiftung, Bonn
Marieluise Beck, Zentrum Liberale Moderne, Berlin
Volker Beck, MdB, Bundestagsfraktion Bündnis 90/Die Grünen, Berlin
Prof. Dr. Dieter Bingen, Direktor, Deutsches Polen-Institut Darmstadt
Dr. Jochen Böhler, Imre Kertéz Kolleg Jena, Visiting Professor Sorbonne, DHI Paris
Elmar Brok, Mitglied des Europäischen Parlaments, Brüssel
Frank Burgdörfer, Mitglied des Vorstandes der Europäischen Bewegung, Berlin
Viola von Cramon-Taubadel, MdB 2009 -2013, Vorsitz. Sonnenberg-Kreis St. Andreasberg
Dr. Detmar Doering, Publizist, z. Zt. Prag
Hans Eichel, Bundesfinanzminister a. D., Kassel
Roland Feicht, Friedrich-Ebert-Stiftung Warschau
Dr. Marcus Felsner, ehem. Vorsitz. d. Osteuropavereins d. deutschen Wirtschaft, Berlin
Ralf Fücks, ehemaliger Vorstand der Heinrich-Böll-Stiftung
Prof. Dr. Stefan Garsztecki, Kultur- und Länderstudien Ostmitteleuropas, TU Chemnitz
Professor Timothy Garton Ash, St Antony’s College, University of Oxford
Irene Hahn-Fuhr, Heinrich-Böll-Stiftung Warschau
Prof. i.R. Dr. Hans Henning Hahn, Historiker, Carl von Ossietzky Universität Oldenburg
Rebecca Harms, Mitglied des Europäischen Parlaments in der Grünen/EFA Fraktion, Brüssel
Prof. em. Dr. Heiko Haumann, Departement Geschichte, Universität Basel
Dr. Heidi Hein-Kircher, Herder-Institut für historische Ostmitteleuropaforschung, Marburg
Christoph Heubner, Exekutiv-Vizepräsident des Internationalen Auschwitz Komitees, Berlin
Dr. Andrzej Kaluza, Deutsches Polen-Institut Darmstadt
Thorsten Klute, NRW-Staatssekretär a. D., Versmold
Ute Kochlowski-Kadjaia, Osteuropaverein der deutschen Wirtschaft e.V., Berlin
Hartmut Koschyk, Bundesbeauftragter für Aussiedler und nation. Minderheiten, Bayreuth
Prof. Dr. Claudia Kraft, Europäische Zeitgeschichte seit 1945, Universität Siegen
Prof. Dr. Jan Kusber, Vizepräsident der Deutschen Gesellschaft für Osteuropakunde, Mainz
Dr. Andreas Lawaty, Historiker, Lüneburg
Dr. Peter Oliver Loew, Deutsches Polen-Institut Darmstadt
Manfred Mack, Deutsches Polen-Institut Darmstadt
Dr. h.c. Lothar de Maizière, Ministerpräsident a. D., Bundesminister a. D, Berlin
Marko Martin, Schriftsteller und Stadtschreiber Wrocław/Breslau 2016, Berlin
Florian Mausbach, Präsident i. R., Bundesamt für Bauwesen und Raumordnung, Berlin
Aiman A. Mazyek, Vorsitzender des Zentralrats der Muslime in Deutschland, Köln
Steffen Möller, Kabarettist und Autor („Viva Polonia“), Berlin/Warschau
Prof. Dr. Andreas Nachama, Direktor, Topographie des Terrors, Berlin
Prof. Dr. Norman Naimark, Stanford University
Kurt Nelhiebel, Publizist (Conrad Taler), Bremen
Dietmar Nietan, MdB, dt.-pl. Parlamentariergruppe, Vors. dt.-pl. Gesellschaft BV, Berlin
Thomas Nord, MdB, Vorsitzender der dt.-pl. Parlamentariergruppe, Frankfurt (Oder)
Prof. Dr. Julia Obertreis, Vorsitzende, Verband der Osteuropahistoriker/innen, Erlangen
Dr. Hans-Gert Pöttering, Präsident des Europäischen Parlaments a.D., Vorsitzender der Konrad-Adenauer-Stiftung, Berlin
Prof. Dr. Joachim von Puttkamer, Historisches Institut, Friedrich-Schiller-Universität Jena
Prof. Jan Plamper, Historiker, Goldsmiths, University of London
Uwe Rada, Publizist und Autor („Die Oder“), Berlin
Prof. Dr. Miloš Řezník, Direktor, Deutsches Historisches Institut Warschau
Felix Riefer, Beiratsmitglied im Lew Kopelew Forum Köln
Jun. Prof. Dr. Maren Röger, Universität Augsburg, Deutschland und das östliche Europa
Manuel Sarrazin, MdB, dt.-pl. Parlamentariergruppe, Hamburg
Wolfgang Schneiderhan, Generalinspekteur der Bundeswehr a. D., Präsident d. Volksbundes Deutsche Kriegsgräberfürsorge e.V., Berlin
Prof. Dr. Günter Schödl, Humboldt-Universität Berlin, i.R.
Prof. Dr. Dietrich Scholze, Direktor i. R., Sorbisches Institut Bautzen
Froben Dietrich Schulz, Vorsitzender Deutsch-Polnische Gesellschaft Franken, Nürnberg
Prof. Dr. Martin Schulze-Wessel, Direktor des Collegium Carolinum München
Prof. Dr. Gesine Schwan, Humboldt-Viadrina Governance Platform gGmbH, Berlin
Dr. Stephan Stach, Institut für Zeitgeschichte der Tschech. Akademie der Wissensch., Prag
Dr. Katrin Steffen, Nordost-Institut an der Universität Hamburg (IKGN e.V.)
Prof. Dr. Eckart D. Stratenschulte, Vorstandsmitglied der Deutschen Nationalstiftung, Berlin
Dietmar Stüdemann, Botschafter a. D., Berlin
Prof. Dr. Rita Süssmuth, Bundestagspräsidentin, Berlin
Dr. h.c. Wolfgang Thierse, Bundestagspräsident, Berlin
Ulrike Trautwein, Generalsuperintendentin Berlin, Ev. Kirche Bln-BB-schles. Oberlausitz
Dr. Hans-Christian Trepte, Dozent am Institut für Slavistik der Universität Leipzig
Prof. Dr. Stefan Troebst, Historiker, Universität Leipzig
Dr. Konrad Vanja, Museumsdirektor und Professor a. D., Ansbach
Prof. Dr. Claudia Weber, Europäische Zeitgeschichte, Viadrina Frankfurt (Oder)
Prof. Dr. Michael Wildt, Historiker, Humboldt-Universität Berlin
Dr. Klaus Wittmann, Brigadegeneral a.D., Senior Fellow Aspen Institute Deutschland, Berlin
Dietmar Woidke, Ministerpräsident, Koordinator für die deutsch-polnische zwischengesellschaftliche und grenznahe Zusammenarbeit, Potsdam
Prof. Dr. Klaus Ziemer, Direktor a. D. Deutsches Historisches Institut Warschau, Trier
Prof. Dr. Christoph Zöpel, Staatsminister a. D., Bochum
Berlin, 15. November 2017
Komentarze
Artykuł przeczytało 1 962 Czytelników