Młodzi pisarze pragną swojej przestrzeni, miejsca, w którym mogą spotkać się z czytelnikami, porozmawiać o książce, jako atrakcyjną formę spędzenia wolnego czasu. W Sprach Cafe Polnisch Natalia Raginia w książce „Ocalenie” porusza trudny temat, jakim jest depresja, która dla otoczenia rzadko bywa zrozumiała, a zwłaszcza radzenia sobie z chorą duszą. To właśnie pisanie dla autorki okazało się przepustką do nowego świata i sposobem na odkrywanie własnego ja. Wszystko trzeba odkryć samemu i również przejść przez to zupełnie samemu – o tym dowiemy się z książki pod optymistycznym tytułem „Ocalenie”. Jak każdy twórca słowa chce być czytanym, zatem warto taką książkę mieć w swojej domowej bibliotece. Gorąco polecam!

20 kwietnia 2024 2 sobotnie popołudnie odbyło się spotkanie z poezją w wykonaniu uczniów z Towarzystwa Szkolnego „Oświata”, Katharina-Heinroth GS, Robert Junk Oberschule i szkoły przy Ambasadzie RP, którzy brali udział w konkursie „posłuchaj mnie”. To czas prawdziwej uczty duchowej, czas zachwytu, wzruszeń i refleksji. Młodzi recytowali wiersze autorów, którzy są ikoną polskiej poezji, jak: M. Jasnorzewska – Pawlikowska, A. Osiecka, A. Mickiewicz, A. Asnyk, W. Szymborska, W. Broniewski, J. Tuwim, A. Słonimski, K.I. Gałczyński, J. Brzechwa, D. Wawiłow, R. Lasota, D. Gelner, J. Cudny i innych. Wybrane wiersze znane są z dawnych lat szkolnych, dziś młodzież także zachwyca się poprzez nadanie artystycznego wyrazu i swoistej interpretacji tekstu. Podziwiałam pamięciowe opanowanie i oszczędność gestykulacji, to zapewne zasługa nauczycieli i rodziców danego ucznia. Okazuje się, że dla wielu młodych ludzi poezja jest sposobem na zrozumienie złożoności i niuansów, jakie niesie ze sobą życie. Brawa dla wszystkich uczestników konkursu „Posłuchaj mnie”, także dla organizatorów za propagowanie piękna mowy polskiej.

• Polacy i Polonia w Filharmonii berlińskiej na Strasznym Dworze w wersji muzycznej. To były niezapomniane wrażenia z ogromnym ładunkiem ekspresji. Wykonane dzieło mistrza opery przez Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki zachwyciło rozmachem, aż się łezka w oku zakręciła ze wzruszenia, zwłaszcza podczas finałowego mistrzowskiego wykonania Mazura. Aria z kurantem przez cały dzień szumi mi w głowie – tego człowiek na emigracji potrzebuje, tzw. polskiego kolorytu w szczególnym miejscu, jakim jest berlińska Filharmonia.
• U niektórych 19 kwietnia zdarzył się dopiero 21 kwietnia. Tak to jest. Ale byłyśmy we trzy (Ela, Krysia i ja) tam, gdzie od kilku lat bywamy co roku. 19 kwietnia, w rocznicę Powstania w Getcie Warszawskim składamy kwiaty przy berlińskim pomniku ofiar deportacji wojennych: Gleis 17 (Peron 17) na stacji kolejki miejskiej Grunewald. To stąd odjeżdżały na zagładę transporty do Warszawy, Lublina, Pragi, Krakowa.

• Te drzewa z Birkenau Łukasza Surowca jako zdarzenie bez świadka. W ramach projektu Berlin – Birkenau brzozy zostały posadzone w pobliżu stacji kolejowej Berlin – Grunewald z której odjeżdżały transporty Żydów do getta w Łodzi, Warszawie, Auschwitz. „To drzewo było świadkiem”!”Zagłada jako zdarzenie bez świadka”!
• 

• W Berlinie prywatnych galerii artystycznych jest ponad 400, w których coraz częściej spotkać można prace polskich artystów. Tym razem natrafiłam na wystawę prac Dominika Lejmana w galerii Persons Projects (do niedawna Żak & Branicka przy Lindenstrasse. W ramach Gallerie Weekend (26 – 28.04.24)Lejman pokazuje malarstwo, które łączy z obrazem wideo, tzn. wyświetlane są projekcje filmowe na obrazie. Oglądając obraz nie spodziewałam się, że w pewnym momencie pojawi się ruch, co było dla mnie wielkim zaskoczeniem w momencie, kiedy chciałam obejrzeć inny obraz. Jestem pod wrażeniem kreatywnością współczesnych artystów, jak daleko sięgają jej granice?Oto jest pytanie! Sztuka dla zwykłego widza jest ważnym środkiem pobudzającym refleksje, ułatwia zrozumienie otaczającej człowieka rzeczywistości, pewnie dlatego czyni ją wyjątkową.

• 
• 

Komentarze

komentarzy