Z cyklu: pamięć i historia

Wraz z zakończeniem II wojny światowej ( 1945) Niemcy zostały podzielone na cztery strefy okupacyjne; sama stolica – Berlin również dostała się pod jurysdykcję czterech okupantów: Francji , Wielkiej Brytanii, USA , ZSRR. Wraz z rozpoczynającą się zimną wojną w 1949 roku alianci ( Francja, Wielka Brytania i USA) połączyli swoje strefy w jedną, formując w ten sposób RFN (Republika Federalna Niemiec), a Berlin Zachodni ustanawiając obszarem specjalnego administrowania przez aliantów (status wolnego miasta, jednakże silnie związanego ekonomicznie i politycznie z RFN), podczas gdy Związek Radziecki utworzył z okupowanej strefy (łącznie ze wschodnią częścią Berlina) zależną od siebie NRD ( Niemiecka Republika Demokratyczna).W wyniku coraz częstszych ucieczek swoich obywateli na zachód, rząd Wschodnich Niemiec w 1961 zamknął wszystkie punkty graniczne z RFN i rozpoczął budowę Muru Berlińskiego, co przyczyniło się do coraz większego pogłębiania podziału Niemiec na dwie części oraz izolacji NRD.

W połowie lat 80. XX wieku zjednoczenie obu państw niemieckich wydawało się nierealnym marzeniem wielu Niemców. Na drodze do realizacji tego marzenia stała zimna wojna dzieląca Europę na dwa wrogie sobie obozy. Zakończenie ery konfrontacji było niemożliwe bez politycznych zmian w ZSRR i bez upadku, narzuconego siłą środkowo-wschodniej Europie, komunizmu. Wzrost niewydolności gospodarczej i politycznej radzieckiego imperium w drugiej połowie lat 80. wymusił na kierownictwie KPZR wprowadzenie pewnych reform. Przywódca ZSRR Michaił Gorbaczow ogłosił okres tak zwanej „przebudowy” (po rosyjsku pieriestrojka). Zmiany polityczne w ZSRR szybko wpłynęły na rozwój wypadków w podporządkowanych mu państwach europejskich. W Polsce, Czechosłowacji, na Węgrzech, jak i w samym NRD odżyły dotychczas brutalnie tłumione ruchy demokratyczne i niepodległościowe. W NRD rozpoczęły się masowe demonstracje przeciwko rządom Ericha Honeckera (przywódca NRD w latach 1971-1989) zwane demonstracjami poniedziałkowymi, organizowane przez powstające ugrupowania opozycyjne.

Ostatecznie nowy rząd 9 listopada 1989 roku zniósł, nie do końca zamierzenie, ograniczenia w podróżowaniu do RFN. Na wieść o nowych przepisach obywatele NRD natychmiast i masowo ruszyli na granicę. Służby graniczne nie potrafiąc zapanować nad rozwojem sytuacji zdecydowały się ustąpić. Granica stanęła otworem, zaś Niemcy z obu państw jeszcze tej samej nocy przystąpili do spontanicznego burzenia znienawidzonego Muru Berlińskiego.

W listopadzie 1989 roku kanclerz RFN Helmut Kohl ogłosił 10- punktowy plan zjednoczenia, w grudniu odwiedził Drezno. W lutym roku 1990 odbyło się wspólne posiedzenie rządów obu państw niemieckich. W lipcu tego samego roku wszedł w życie układ o unii walutowej, zaś 12 września 1990 na konferencji w Moskwie 2 plus 4 uregulowano sprawy zagraniczne i kształt granic nowego państwa. Na mocy ratyfikowanego przez parlamenty obu państw w dniu 20 września 1990 roku układu (traktat zjednoczeniowy) pomiędzy RFN a NRD o przywróceniu jedności Niemiec, landy NRD w dniu 3 października 1990 przystąpiły do RFN. Dzień ten jest uznawany za oficjalną datę Zjednoczenia Niemiec.

www.historia.pl

Poniżej zdjęcia pochodzą z prywatnej fototeki wykonane tuż po Zjednoczeniu Niemiec.

Foto: Bartłomiej Koziewicz

Komentarze

komentarzy