Uzdrowisko – Szczawnica Zdrój

Szczawnica Zdrój – nazwa miejscowości pochodzi od kwaśnych wód zwanych przez górali „szczawami”. Położona jest w pięknej dolinie Grajcarka prawobrzeżnego dopływu Dunajca pomiędzy Pasmem Radziejowej i Małymi Pieninami na wysokości 430-560 m n. p m. w strefie przygranicznej polsko – słowackiej. Od 200 lat znana jest jako uzdrowisko. Dynamiczny jej rozwój jako uzdrowiska przypada na połowę XIX wieku, kiedy to właścicielem uzdrowiska został Józef Szalay, który zbudował pierwsze łazienki, wystawił nowe budynki zdrojowe i pensjonaty, dał oprawę architektoniczną odkrytym źródłom: Magdaleny, Walerii, Jana, Szymona, Heleny i Anieli. Rozszerzył i unowocześnił Park Zdrojowy, wybudował kaplicę zdrojową. Zapraszał do Szczawnicy wybitnych ludzi epoki, między innymi wybitnego balneologa Józefa Dietla. W 1876 r. Szalay zapisuje uzdrowisko krakowskiej Akademii Umiejętności. W 1909 r. od Akademii uzdrowisko

kupił hr. Adam Stadnicki, po II wojnie światowej nastąpiło upaństwowienie zdrojowiska. W 1962 roku Szczawnicy nadano prawa miejskie włączając do niej przyległe wsie – Szlachtową i Jaworki. Szczawnica to doskonały punkt wypadowy do pieszych wędrówek po Pieninach. Uzdrowisko posiada 12 źródeł wód mineralnych. Wody te to szczawy wodorowęglanowe, sodowe, jodkowe, bromkowe bogate w sole mineralne i liczne mikroelementy. Szczególnie wskazane przy schorzeniach dróg oddechowych, nieżytach żołądka, zaparciach, skazie moczowej, miażdżycy tętnic, z wysokim poziomem cholesterolu, osteoporozie.

 

 

Szczawnica leży u stóp góry Bryjarki, w bezpośrednim sąsiedztwie Pienińskiego Parku Narodowego, w malowniczej dolinie Dunajca. Ze wszystkich stron wznoszą się górskie zbocza, pokryte iglastymi i modrzewiowymi lasami. Szczawnica to doskonały punkt wypadowy do pieszych wędrówek po Pieninach. Jedną z największych atrakcji turystyczno – krajobrazowych Szczawnicy jest przełom Dunajca. Przełom pieniński, głęboko wciśnięty miedzy wapienne skały wąwozu Dunajca, na odcinku między Sromowcami Niżnymi a Szczawnicą. Największa osobliwość turystyczno-krajoznawcza Pienin, fenomen krajobrazowy i przyrodniczy na skalę europejską, liczne pętle i gwałtowne zakręty pośród skał, których wysokość sięga miejscami pięciuset metrów. Jedyną w swoim rodzaju atrakcją jest spływ przełomem na górskich tratwach, słynący już na początku XIX wieku. Długość spływu wynosi około 20 km, a czas jego trwania, w zależności od stanu wody, waha się od 2 do 2,5 godziny i kończy się w Szczawnicy na przystani flisackiej. Może być także przedłużony do Krościenka.

Szczawnica rozwinęła się najgwałtowniej w latach 60-tych XX wieku. Powstawały tutaj wówczas sanatoria, dom towarowy, restauracje, kina, kompleks przyrodoleczniczy, otwierano ekspozycje. To w Szczawnicy w 1934 roku rozpoczęły się dzieje kajakarstwa górskiego – klub KS Pieniny wykształcił chociażby Kapłaniaka czy Polaczyków.

Turystów przyciąga do Szczawnicy malownicze położenie nad potokiem Grajcarek, niedaleko Pienińskiego Parku Narodowego i rezerwatów przyrody. To także doskonała baza wypadowa dla turystów, wybierających się na Słowację, np. do Czerwonego Klasztoru, znanego kompleksu sakralnego w Pieninach

www.szczawnica.com

Komentarze

komentarzy


Artykuł przeczytało 2 378 Czytelników
Pin It