Warszawa da się lubić
Wspomnienie z roku 2012 Ilekroć myślę o Warszawie, do ust cisną się słowa piosenki Gozdawy i Stępnia „Warszawa da się lubić”. Czy da się lubić? Ano da! Na wyjazd do Warszawy cieszyłam się z racji wsz...
Author Archives: Krystyna Koziewicz
Forum Polonijne na XXIX Forum Ekonomicznym
Forum Polonijne podczas XXIX Forum Ekonomicznego w Krynicy Termin: 3-4 września 2019 r. Miejsce: Krynica-Zdrój, Dom Forum, Sala Forum Polonijne Panele dyskusyjne Polonijnego Forum Ekonomicznego: D...
Wystawa – Powstanie Warszawskie 1944
Wystawa o Powstaniu Warszawskim 1944 w Muzeum Topografii Terroru w Berlinie zorganizowana pod patronatem prezydenta Polski Andrzeja Dudy oraz Niemiec Franka-Waltera Steinmeiera pokazuje bohaterską wa...
Dietmar Woidke odznaczony Krzyżem Komandorskim
25 lipca 2019 roku w Ambasadzie Polskiej w Berlinie premier Brandenburgii Dietmar Woidke (SPD) odebrał z rąk Ambasadora RP Andrzeja Przyłębskiego najwyższe odznaczenie państwowe Krzyż Komandorski z G...
Wielkomiejskie dzieciństwo
Małgorzata Śniadecka Cykl wspomnieniowy: powroty do korzeni Jestem typowym dzieckiem wielkomiejskim. Moje dzieciństwo spędziłam wprawdzie nie wśród wieżowców i szarych blokowisk, ale był asfalt, wybe...
POL – MEX & Friends
Jeszcze długo pozostanie w pamięci ten interesujący wieczór w Instytucie Polskim w Berlinie. 18.07.2019 miało miejsce spotkanie dwóch literatur – latynoamerykańskiej i polskiej. Pani dr Agnieszka Hud...
Śladami wspomnień…
„Dom to nie tapety, nie meble, nie kąt z żyrandolem, obrazem… Dom-to tam, gdzie, choćby pod gołym niebem, ludzie są razem…” (W. Woroszylski) Coroczne spotkania z krewnymi ojca i...
Czas nie zaciera śladów
Wspomnienie… A dom wciąż stoi… …i trwa niezmiennie, a ja wciąż ...
Wielkie nadzieje – z dzienniczka emigrantki
Cykl wspomnieniowy… Kiedy opuszczamy własny kraj i próbujemy zakotwiczyć się w nowym miejscu – mało kto afiszuje się swoją polskością. Anonimowość zdaje się być najbardziej właściwa i mo...
Blaski i cienie życia na obczyźnie
Cykl wspomnieniowy sprzed 30 lat Pomimo tego, że nadeszły demokratyczne zmiany, a z nimi perspektywy na lepsze życie (?) -wybrałam jednak emigrację. Czasem nie mogę uwierzyć, że minęło od tego czasu...